Unijny Sąd w wyroku z dnia 5 czerwca 2024 r. (T-58/23) orzekł o wygaśnięciu unijnego znaku towarowego „Big Mac” dla kanapek z kurczakiem i produktów drobiowych z klas 29 i 30 oraz powiązanych usług restauracyjnych z klasy 42 po pięciu latach nieużywania. Sprawa ta pokazuje, że nawet globalne marki są zobowiązane do należytego wykazania, że rzeczywiście wykorzystują swojego znaki towarowe do oznaczania określonych towarów i usług.
Generalną zasadą w prawie europejskim jak i polskim jest to, że podmiot, który zastrzegł dany znak towarowy nie musi z niego korzystać przez pierwsze 5 lat od rejestracji, bez ryzyka utraty przysługujących mu w związku z rejestracją praw i ochrony. Po tym okresie przed właściwym urzędem (w przypadku unijnych znaków towarowych Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej) może zostać wszczęte postępowanie prowadzące do wygaśnięcia ochrony przyznanej uprzednio znakowi towarowemu, jeżeli znak był nieużywany. Właściciel znaku towarowego musi wykazać okoliczności takie jak miejsce, czas, zakres i charakter używania znaku towarowego w odniesieniu do towarów i usług, dla których jest zarejestrowany.
W 2017 r. spółka Supermac’s złożyła wniosek o unieważnienie znaku towarowego „Big Mac” w odniesieniu do części towarów i usług. Spółka Supermac’s, rozwijając swoją działalność w Wielkiej Brytanii i Unii Europejskiej, stanowiła konkurencję wobec McDonald. Twierdziła, że znak towarowy „Big Mac” nie był rzeczywiście używany w UE w związku z tymi towarami i usługami przez nieprzerwany okres pięciu lat.
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) częściowo uwzględnił wniosek Supermac i unieważnił znak towarowy „Big Mac” w odniesieniu do niektórych towarów i usług (w tym konserwowanych i gotowanych owoców i warzyw, jaj, sera, mleka, pikli, deserów, herbatników, chleba, czekolady, kawy, musztardy, projektowania restauracji i doradztwa budowlanego dla innych podmiotów itp.), ale utrzymał rejestrację znaku towarowego „Big Mac” w odniesieniu do m.in. żywności przygotowanej z mięsa i produktów drobiowych oraz kanapek z mięsem i kurczakiem, a także usług restauracyjnych i obiektów typu drive-through.
Unijny Sąd uznał z kolei, że McDonald’s nie udowodnił rzeczywistego używania swojego znaku towarowego „Big Mac” w odniesieniu do „kanapek z kurczakiem”, „żywności przygotowanej z produktów drobiowych” oraz „usług świadczonych lub związanych z prowadzeniem restauracji i innych placówek lub obiektów zajmujących się dostarczaniem żywności i napojów przygotowanych do spożycia oraz do obiektów typu drive-through; przygotowywaniem żywności na wynos (”drive-in„)”. Zdaniem Sądu właściciel znaku „Big Mac” nie przedstawił należytych argumentów w szczególności w zakresie wielkości sprzedaży, okresu używania znaku towarowego i częstotliwości jego używania.
Wskazany wyrok przypomina, że nawet duże podmioty będące właścicielami znanych marek podczas postępowania są zobowiązane do przedstawienia konkretnych dowodów rzeczywistego używania ich znaków w odniesieniu do towarów i usług, które chronią.
Niniejszy alert ma charakter informacyjny i nie jest to porada prawna.
Stan prawny na dzień 8 października 2024 r.
autor:
Nasze artykuły i alerty prawne możesz otrzymywać jako pierwszy, prosto na swoją skrzynkę mailową! Zapisz się do newslettera klikając w link lub skontaktuj się z nami pod adresem mailowym social@kglegal.pl, aby spersonalizować wysyłane treści.
