W dzisiejszym artykule z cyklu pt. „Wtorkowe Poranki dla Budowlanki” chcielibyśmy zaprosić Państwa do zapoznania się z podsumowaniem dwóch zmian w prawie, jakie pojawiły się w styczniu 2025 roku w kontekście prawa nieruchomości. Mianowicie, sygnalizowanych już wcześniej zmiany w Prawie lotniczym oraz przeanalizujemy nowelizację przepisów o ochronie środowiska.
Zmiany w Prawie Lotniczym
W dniu 25 stycznia 2025 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy Prawo lotnicze. W ustawie tej uchylono art. 55 ust. 9 Prawa lotniczego, który wprowadzał obowiązek sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów objętych planem generalnym lotniska użytku publicznego, dzięki czemu wynikający z przywołanego przepisu skutek bezterminowego zawieszenia postępowania w sprawach wydania decyzji o warunkach zabudowy. W ustawie poszerzone zostały także kompetencje Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego w zakresie uzgadniania aktów planowania przestrzennego.
Warto pamiętać, że do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji Prawa lotniczego stosuje się przepis art. 877 Prawa lotniczego w brzmieniu dotychczasowym – min. projekty decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla terenów, na których wyznaczono powierzchnie ograniczające przeszkody zgodnie z art. 87 ust. 1 Prawa lotniczego, uzgadniane będą z Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego.
Jeżeli chodzi o nowe projekty decyzji o warunkowych zabudowy dla powierzchni ograniczających przeszkody, to uzgodnienie Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego musi obejmować zgodność z postanowieniami planu generalnego w zakresie określonym w art. 55 ust. 6 Prawa lotniczego.
Nowelizacja przepisów o ochronie środowiska
Dnia 10 stycznia weszła w życie Ustawa z dnia 27 listopada 2024 roku o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw. Jedną z istotnych zmian w istniejącym dotąd stanie prawnym jest wprowadzenie pojęcia miejskiego planu adaptacyjnego (dalej również jako „MPA”), przez który rozumie się dokument o charakterze strategiczno-wdrożeniowym obejmujący swoim zakresem obszar danego miasta, mający na celu zmniejszenie podatności miasta na zmiany klimatu, w tym poprawę zdolności przystosowania miasta do zmian klimatu.
Miejskie plany adaptacji będą stanowić jeden z środków realizacji polityki ochrony środowiska, jednak zgodnie z art. 18b ust. 3 Prawa ochrony środowiska nie są one aktami prawa miejscowego. Obowiązek ich uchwalenia na podstawie art. 18a ust. 1 obciąża natomiast wszystkie miasta o liczbie mieszkańców równej 20 tysięcy lub większej, zgodnie z danymi statystycznymi dotyczącymi ludności według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego ogłoszonymi przez Główny Urząd Statystyczny.
Projekt MPA sporządzany ma być przez burmistrza lub prezydenta miasta, przy umożliwieniu udziału społeczeństwa i po przyjęciu przez radę miasta uchwały o przystąpienia do jego sporządzenia. Następnie takowy plan jest przyjmowany uchwałą rady miasta. Za termin w jakim należy uchwalić miejski plan adaptacji przyjęto 30 miesięcy od dnia ogłoszenia przez GUS wyżej wspominanych danych statystycznych dotyczących liczby mieszkańców miast.
W miejskim planie adaptacyjnym znaleźć powinny się między innymi:
- część analityczna,
- koncepcja zazieleniania miasta,
- koncepcja zagospodarowania na terenie miasta wód opadowych i roztopowych będących skutkiem opadów atmosferycznych,
- część programowa,
- wskazanie sposobu wdrażania planu (w tym zasady monitorowania skuteczności osiągania szczegółowych celów planu),
- wnioski i rekomendacje sporządzane w oparciu o wymienioną już część programową.
Burmistrz albo prezydent miasta jest zobowiązany na mocy ustawy do monitorowania wdrażania działań adaptacyjnych do zmian klimatu przez podmioty i organy wskazane w MPA oraz do sporządzenia co 2 lata od dnia przyjęcia miejskiego planu adaptacji stosownego sprawozdania z monitorowania wdrażania działań adaptacyjnych do zmian klimatu i przedstawienia go radzie miasta. Wszystkie wskaźniki monitorowania i mierniki monitorowania muszą zawierać: (i) określona liczbowo wartość początkową, (ii) określona liczbowo wartość docelową, (iii) rok osiągnięcia wartości docelowej.
Dodatkowo na burmistrzów i prezydentów miast został nałożony obowiązek sprawozdawczy do Instytutu Ochrony Środowiska w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po okresie, którego ono dotyczy. Sprawozdanie ma być składane co dwa lata – w lata parzyste. Natomiast Instytut Ochrony Środowiska zobowiązany jest sporządzić i przekazać w terminie do dnia 30 listopada roku parzystego ministrowi właściwemu ds. klimatu podsumowania sprawozdań z monitorowania. Minister właściwy ds. klimatu z kolei powinien określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres sprawozdania z monitorowania oraz mierniki monitorowania i wskaźniki monitorowania, mając na uwadze potrzebę ujednolicenia zakresu informacji przekazywanych przez burmistrzów albo prezydentów miast.
Niewątpliwie będziemy śledzić jak w praktyce stosowane będą te przepisy.
Niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i nie jest to porada prawna.
Stan prawny na dzień 3 lutego 2025 roku.
autor:
Nasze artykuły i alerty prawne możesz otrzymywać jako pierwszy, prosto na swoją skrzynkę mailową! Zapisz się do newslettera klikając w link lub skontaktuj się z nami pod adresem mailowym social@kglegal.pl, aby spersonalizować wysyłane treści.
