W erze cyfrowej, obecność w Internecie poprzez aplikacje online oraz platformy e-commerce jest niezbędna dla każdej firmy. W związku z tym, wiele organizacji optuje za outsourcingiem, korzystając z doświadczenia firm zewnętrznych w celu efektywnego wykonania wyznaczonych zadań. Kluczowe jest odpowiednie sformułowanie umów IT oraz ich właściwe rozliczenie, zwłaszcza gdy usługi są dostarczane przez zewnętrznego usługodawcę. Dominującym modelem rozliczeniowym w takich sytuacjach jest model cen stałych, czyli Fixed Price.
Model Fixed Price definiuje cenę ustaloną na początku współpracy, bazując na dokładnie określonej specyfikacji zadania. Oznacza to, że raz rozpoczęte prace można renegocjować tylko w wyjątkowych okolicznościach. Ten sposób planowania wymaga precyzyjnego ustalenia harmonogramu i jest niezmiernie ważny, by cały projekt przebiegał zgodnie z założeniami. Renegocjacja staje się konieczna, jeśli realizacja zaczyna odbiegać od planu.
Pomimo tego, że model Fixed Price jest niewątpliwie użyteczny, ma swoje ograniczenia. Nie jest zawsze najlepszym wyborem dla projektów, które mogą ewoluować lub wymagać dostosowań w trakcie realizacji. Z jednej strony, znane koszty na początku projektu mogą ułatwić budżetowanie, ale model ten może też zwiększać ryzyko biznesowe przy większych i bardziej złożonych projektach. Klient nie musi być bezpośrednio zaangażowany w szczegóły realizacji, ale ma zapewniony klarowny termin zakończenia prac.
Korzyści z modelu Fixed Price dla klienta:
- Gwarancja budżetu – klient ma pewność, że projekt zostanie wykonany w ramach ustalonego budżetu, co ułatwia zarządzanie finansami.
- Zredukowane ryzyko – cena ustalona z góry minimalizuje ryzyko przekroczenia budżetu, nawet jeśli projekt wymaga więcej czasu niż przewidywano.
- Prostsza administracja – ustalona cena eliminuje potrzebę ciągłego monitorowania czasu i materiałów.
- Pewność dostawy – klient otrzymuje jasne obietnice dotyczące wyników i terminów.
Natomiast wady tego modelu to:
- Ograniczona elastyczność – potrzeby klienta mogą ewoluować, a każda zmiana może generować dodatkowe koszty.
- Potencjalne ryzyko jakości – dążenie do utrzymania projektu w ramach budżetu może skłonić wykonawcę do cięć kosztów, co z kolei może wpływać na jakość.
- Czas przygotowania – skompletowanie dokładnej oferty wymaga czasu, co może opóźnić start projektu.
Dla wykonawcy, model Fixed Price przynosi:
- Stabilność finansową – zapewnienie stałego dochodu z projektu bez ryzyka nieprzewidzianych wydatków.
- Uproszczone zarządzanie – brak potrzeby detalicznego raportowania czasu pracy zwiększa efektywność.
Jednakże, dla wykonawcy model ten wiąże się z:
- Ryzykiem mniejszej rentowności – jeśli projekt okaże się bardziej złożony, niż zakładano, wykonawca może ponieść straty.
- Niewystarczającą elastycznością – sztywne ramy mogą prowadzić do napięć, jeśli zmienią się wymagania klienta.
- Koncentracją na budżecie – co może ograniczyć innowacyjność i jakość pracy.
Podsumowując, model Fixed Price jest atrakcyjny z powodu swojej przejrzystości i ograniczenia ryzyka finansowego, ale wymaga dokładnego oszacowania kosztów i przygotowania projektu. Jest idealny dla projektów o wyraźnie zdefiniowanych wymaganiach, ale może być mniej efektywny w dynamicznych scenariuszach. Ważne jest zrozumienie jego zalet i ograniczeń przed rozpoczęciem współpracy.
Niniejszy alert ma charakter informacyjny i nie jest to porada prawna.
Stan prawny na dzień 15 maja 2024 r.
autor:
