W dzisiejszym artykule z cyklu Compliance kontynuujemy tematykę związaną z Postępowaniem o zatwierdzenie układu. Przedstawimy Państwu kluczowe kwestie dotyczące tego postępowania – wyjaśnimy jak ważna jest rola doradcy restrukturyzacyjnego w postępowaniu, przedstawimy koszty postępowania, wyjaśnimy czym są dzień układowy oraz propozycje układowe, a także przybliżymy tematykę podziału wierzycieli na grupy układowe.
Na wstępie, dla ukazania Państwu całej procedury jaką będziemy Państwu opisywać przez najbliższe tygodnie w ramach naszego cyklu przedstawiamy w punktach krótki schemat postępowania o zatwierdzenie układu:
- Zawarcie umowy z nadzorcą układu przez dłużnika
- Ustalenie dnia układowego
- Przygotowanie spisu wierzytelności oraz planu restrukturyzacyjnego
- Zbieranie głosów przez dłużnika
- Złożenie wniosku o zatwierdzenie układu
- Zatwierdzenie układu przez sąd
Koszty postępowania
Koszty będą zdecydowanie niższe niż w przypadku innych postępowań restrukturyzacyjnych.
Kosztami są:
- opłata sądowa od wniosku o zatwierdzenie układu – 1000,00 zł
- wynagrodzenie doradcy restrukturyzacyjnego.
Warto zwrócić uwagę, że istnieją ograniczenia ustawowe maksymalnego wynagrodzenia doradców restrukturyzacyjnych zwłaszcza w stosunku do mikro i małych przedsiębiorców oraz w przypadku, gdy sąd odmówi zatwierdzenia układu lub dojdzie do umorzenia postępowania.
Rola doradcy restrukturyzacyjnego w postępowaniu o zatwierdzenie układu
Tak naprawdę pierwszym krokiem, który powinien zostać podjęty w ramach rozpoczęcia postępowanie o zatwierdzenie układu jest znalezienie doradcy restrukturyzacyjnego, z którym zostanie podpisana umowa o nadzór nad przebiegiem całego postępowania. Ważne jest, aby doradca restrukturyzacyjny posiadał doświadczenie w zakresie nadzoru nad uproszczonymi restrukturyzacjami, co daje pewność przygotowania prawidłowych propozycji układowych. Po podpisaniu umowy z doradcą restrukturyzacyjnym kolejnym krokiem jest przygotowanie przez dłużnika z pomocą nadzorcy następujących dokumentów tj. spisu wierzytelności, spisu wierzytelności spornych oraz propozycji układowych. Dłużnik może skorzystać z dwóch wariantów postępowania o zatwierdzenie układu – w jednym z nich dokonuje się obwieszczenia o ustaleniu dnia układowego, co daje szereg uprawnień dłużnikowi, a w drugim postępowanie toczy się bez dokonywania obwieszczenia, ale także bez ochrony przed egzekucjami – w zamian bez ograniczeń w zarządzaniu majątkiem przez dłużnika.
Dzień układowy
Dzień układowy jest to swego rodzaju wyznacznik, na podstawie którego ustala się krąg wierzycieli. Przede wszystkim dotyczy to ustalenia wierzycieli, którzy są uprawnieni do głosowania nad układem oraz ze względu na których ocenia się skutki przyjęcia układu na etapie jego zatwierdzania przez sąd. Dlatego też określenie dnia układowego jest jedną z najważniejszych decyzji w tym postępowaniu.
Sprecyzowanie dnia układowego następuje na zasadach wyznaczonych w Prawie restrukturyzacyjnym czyli okres, w jakim dzień ten może przypaść. Przekroczenie tych ram jest niedopuszczalne, a gdyby do tego doszło, układ po prostu nie zostanie zaakceptowany.
Dzień układowy może przypaść maksymalnie na trzy miesiące i nie później niż jeden dzień przed złożeniem w sądzie restrukturyzacyjnym wniosku o zatwierdzenie układu. Termin ten wydaje się wystarczający na to, aby nawet w najbardziej skomplikowanych postępowaniach umożliwić wszystkim wierzycielom wypowiedzenie się co do złożonych propozycji układowych.
Propozycje układowe
Najważniejszym elementem sukcesu postępowania o zatwierdzenie układu jest przygotowanie przez dłużnika właściwych i zgodnych z prawem propozycji układowych. Istotne jest, że każdy sposób restrukturyzacji, który nie sprzeciwia się obowiązującym przepisom, może zostać zaproponowany przez dłużnika swoim wierzycielom. Sama treść propozycji musi zostać ściśle dostosowana do sytuacji, w której znalazł się dłużnik.
Niemożliwe jest zatem wskazać uniwersalne rozwiązania, które zawsze będą dobrym pomysłem na restrukturyzację zobowiązań w ramach postępowania o zatwierdzenie układu. Dlatego też, tak jak wspomnieliśmy na początku artykułu warto postawić na pomoc doświadczonego doradcy restrukturyzacyjnego, który będzie w stanie doradzić dłużnikowi przedstawienie takich propozycji, które spotkają się z przychylnością wierzycieli oraz z akceptacją sądu.
Podział wierzycieli na grupy
Prawo restrukturyzacyjne właściwie nie limituje możliwości podziału wierzycieli na grupy. Jest to więc swobodna decyzja składającego propozycje układowe, a więc w zdecydowanej większości przypadków dłużnika. Jednak o ile sam podział wierzycieli na grupy może nastąpić zawsze wówczas, gdy przedkładający propozycje układowe uzna to za zasadne, właściwie jedynym wyjątkiem od tej zasady jest przypadek, gdy w postępowaniu występują wierzyciele zabezpieczeni. W takim przypadku podział musi nastąpić według wskazanych przez ustawodawcę reguł. Przyporządkowanie wierzycieli do poszczególnych grup musi nastąpić ze względu na kategorie ich interesów.
Jednocześnie ustawodawca wskazuje na przykładowe kategorie, ze względu na które możliwe jest dokonanie omawianego tu podziału, na przykład wierzytelności ze stosunku pracy (pod warunkiem, że pracownicy wyrazili zgodę na objęcie ich postępowaniem restrukturyzacyjnym), rolników, którym przysługują wierzytelności z tytułu umów o dostarczenie produktów z własnego gospodarstwa rolnego oraz wierzyciele, którzy posiadają zabezpieczenie rzeczowe swoich praw.
Należy przede wszystkim pamiętać, że żaden sposób restrukturyzacji, w tym podział wierzycieli na grupy nie może prowadzić do pokrzywdzenia wierzycieli. Dlatego konieczne jest zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy propozycjami składanymi poszczególnym grupom wierzycieli. Jednocześnie w ich ramach wierzyciele zachowują względem siebie równość, a więc niemożliwe jest dalsze różnicowanie ich sytuacji. Zdecydowanie korzyścią wypływającą z podziału wierzycieli na grupy jest zwiększenie szans na przyjęcie układu. Dlatego też sam sposób podziału musi być ściśle osadzony w kryteriach restrukturyzacji, oparty na wyodrębnieniu określonych typów relacji pomiędzy dłużnikiem, a wierzycielami.
Liczba grup interesów nie jest w żadnym wypadku limitowana przez Prawo restrukturyzacyjne. Dlatego zwłaszcza przy dużych restrukturyzacjach może pojawić się ich nawet kilkadziesiąt.
Tym artykułem chcieliśmy zwrócić Państwa uwagę na jedne z najważniejszych elementów postępowania o zatwierdzenie układu i wskazać jaką rolę w postepowaniu odgrywa doradca restrukturyzacyjny będący nadzorcą układu. W kolejnych wpisach szczegółowo przedstawimy Państwu pozostałe elementy postępowania.
Niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i nie jest to porada prawna.
Stan prawny na dzień 12 kwietnia 2023 r.
autor:
