Sejm w dniu 16 grudnia 2020 r. uchwalił ustawę o rozliczaniu ceny lokali lub budynków w cenie nieruchomości zbywanych z gminnego zasobu nieruchomości, zwaną „ustawą lokal za grunt”. Określa ona zasady, na których zbywane mają być nieruchomości należące do gminnego zasobu nieruchomości z rozliczaniem w cenie nieruchomości ceny lokali lub budynków przekazywanych przez nabywcę nieruchomości na własność gminy.
W uzasadnieniu projektu ustawy wskazano, że ma ona na celu zaangażowanie w poprawę dostępności mieszkań całego potencjału zarówno deweloperów i innych podmiotów prowadzących inwestycje mieszkaniowe oraz podmiotów zarządzających zasobami mieszkaniowymi jak i przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie produkcji materiałów budowlanych oraz wykonawstwa robót budowlanych.
Celem ustawy jest ograniczenie barier w prowadzeniu działalności inwestycyjnej i zwiększenie jej skali poprzez rozszerzenie dostępu do nieruchomości o potencjale inwestycyjnym wszystkim podmiotom zainteresowanym oraz wsparcie samorządów gminnych w realizacji ich zadań, w tym polityki mieszkaniowej, które przyczyni się zarówno do zwiększenia dostępności mieszkań dla potrzebujących jak i dostępności infrastruktury, która będzie miała wpływ na jakość życia i zamieszkiwania członków wspólnoty lokalnej.
Jako inwestor w ustawie określony został podmiot, który ubiega się o nabycie nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczaniem w cenie tej nieruchomości ceny lokali lub budynków przekazywanych przez ten podmiot na własność gminie.
O zbyciu nieruchomości z gminnego zasobu będzie decydowała rada gminy w drodze uchwały, do której dołączany będzie operat szacunkowy określający wartość tej nieruchomości sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego. W uchwale określona będzie: minimalna i maksymalna liczba i powierzchnia użytkowa lokali lub budynków, ich przeznaczenie, minimalny standard, wymogi dotyczące lokalizacji oraz cenę za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu lub budynku.
Wymogi dotyczące lokalizacji lokali lub budynków przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” mają obejmować wskazanie, że lokale lub budynki mogą pochodzić: (i) wyłącznie z inwestycji, (ii) z inwestycji lub przedsięwzięcia innego niż inwestycja albo (iii) wyłącznie z przedsięwzięcia innego niż inwestycja.
Łączna cena lokali lub budynków przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia nie może być wyższa niż wartość nieruchomości, której dotyczy uchwała określona w operacie szacunkowym.
Zbycie nieruchomości będzie następowało poprzez jej sprzedaż w drodze przetargu przeprowadzanego w formie przetargu nieograniczonego organizowanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) gospodarującego gminnym zasobem nieruchomości, z którego pochodzi zbywana nieruchomość. Ustawa wymienia również szczegółowe informacje, które będą musiały znaleźć się w ogłoszeniu o przetargu oraz ofercie inwestora.
Różnica między ceną nieruchomości uzyskaną w przetargu a ceną lokali lub budynków, które mają zostać przekazane na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” podlega zapłacie pieniężnej.
Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy mimo już istniejących regulacji prawnych udział gmin w zagospodarowywaniu terenów do nich należących do wykorzystania na cele mieszkaniowe jest bardzo niski.
Ustawa z pewnością będzie stymulatorem rozwoju współpracy pomiędzy gminami, które są właścicielami znacznej ilości gruntów, które w znaczniej mierze posiadają pełne uzbrojenie terenu konieczne do wykorzystania terenu w celach budowlanych a podmiotami gospodarczymi, które posiadają potencjał w zakresie prowadzenia robót budowlanych.
Zgodnie z projektem ustawy miałaby ona wejść w życie w dniu 1 kwietnia 2021r.
Aktualnie ustawa została przekazana pod obrady Senatu. Będziemy śledzić losy tej ustawy i na pewno przygotujemy dla Państwa więcej szczegółów, jak tylko będzie znana ostateczna treść przepisów.
